-
1 wku|ć
pf — wku|wać impf (wkuję, wkujesz, wkuł, wkuła, wkuli — wkuwam) Ⅰ vt 1. (wbić) to hammer [hak, dłuto]- wkuł w mur stalowy pręt he hammered a steel rod into a wall2. pot. (nauczyć się) to bone up on pot., to swot up on GB pot. [fizykę, historię]- wkuwać do egzaminu to swot for an examination pot.Ⅱ wkuć się — wkuwać się 1. (wyrąbać otwór) to chip away (w coś at sth)- więzień od miesięcy wkuwał się w ścianę pod pryczą the prisoner chipped away at the wall under his berth for months2. pot. (nauczyć się) to bone up pot., to swot GB pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wku|ć
См. также в других словарях:
wkuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wkuwaćam, wkuwaća, wkuwaćają, wkuwaćany {{/stl 8}}– wkuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wkuję, wkuje, wkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując, umieszczać coś w czymś; wbijać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wkuć — dk Xa, wkuję, wkujesz, wkuj, wkuł, wkuty wkuwać ndk I, wkućam, wkućasz, wkućają, wkućaj, wkućał, wkućany 1. «kując umieścić coś w czymś, wbić w coś» Wkuć hak w ścianę. 2. pot. «nauczyć się czegoś z trudem, z wysiłkiem, często na pamięć, w sposób… … Słownik języka polskiego
